ย่านคลองบางหลวง หรือชุมชนริมสองฝั่งคลองบางกอกใหญ่ เป็นพื้นที่ทางประวัติศาสตร์นับตั้งแต่เมืองหน้าด่านการค้าสมัยอยุธยา และพื้นที่สำคัญต่อเนื่องจากศูนย์กลางการปกครองสมัยธนบุรีถึงรัตนโกสินทร์ ด้วยฐานะพื้นที่ในเส้นทางเศรษฐกิจสำคัญจึงปรากฏการตั้งถิ่นฐานของชาวไทย จีน และต่างชาติอื่นๆ อย่างต่อเนื่อง พร้อมการสร้างวัด โบสถ์คริสต์ มัสยิด และศาลเจ้ากระจายตัวตามแนวสองฝั่งคลองบางหลวง มรดกทางศิลปวัฒนธรรมเหล่านี้จึงถูกนำมาสร้างคุณค่าและมูลค่าทางด้านการท่องเที่ยวเพื่อสะท้อนความหลากหลายของชาติพันธุ์ที่มักถูกหยิบยกเป็นเอกลักษณ์ของย่าน ปัจจุบันวัดจำนวนมากกลายเป็นพื้นที่รองรับกิจกรรมที่หลากหลายของชุมชนโดยไม่จำกัดศาสนารวมถึงการท่องเที่ยวของย่านสืบมาถึงปัจจุบัน ประกอบกับการศึกษาและการใช้ข้อมูลงานพุทธศิลป์ในพื้นที่ส่วนใหญ่เน้นมุ่งศึกษาเรื่องการสืบเนื่อง และปรับเปลี่ยนของรูปแบบงานศิลปกรรมตามขนบสมัย โดยเฉพาะกลุ่มวัดหลวงเป็นหลัก ยังขาดการศึกษาวิเคราะห์ความสัมพันธ์เชิงกลุ่มพื้นที่งานพุทธศิลป์ริมคลองบางหลวง รวมถึงบทบาทวัดและพุทธศิลป์ที่ปรับเปลี่ยนตามสังคมวัฒนธรรมในพื้นที่ปัจจุบัน ดังนั้นโครงการวิจัยนี้จึงเน้นศึกษางานพุทธศิลป์ของวัดริมฝั่งคลองตั้งแต่แยกตัดคลองบางแวกไล่ลงมาถึงปากคลองบางกอกใหญ่ และพื้นที่เกี่ยวเนื่องเป็นหลัก ผ่านการศึกษารูปแบบและแนวความคิดการสร้างงาน ปัจจัยทางสังคมวัฒนธรรมที่ส่งผลต่อการสร้างซ่อมดังกล่าวเพื่อระบุลักษณะเด่น หรือธรรมเนียมสมัยนิยม ก่อนนำข้อมูลมาสื่อความหมายเพื่อการท่องเที่ยวเชิงแนวคิด (Thematic […]